zonder titel

Geboren in een verschrikkeljaar
astroteken, vliegende vis
heb je in het zog van de tijdspijl
jezelf nog niet overtroffen
snel weten waar alles met zich verbind
weigeren dingen naar hun aard te meten

nu je, zoals men zegt gedichten spreekt
strooi je duizend letters in het rond die
lachen, wenen,waken, slapen
het zijn jouw woorden , aangeslagen zinnen
jij onverbloemd helemaal

lieflijk is het
hoe je alles dat onvruchtbaar leek
ontsluit
dat doe je dan met zinnen die openbarsten
als klaprozen full color in een waaiwind
hoor,een sax speelt heel lage tonen
tot een melodie , jouw melopee .

Epiloog: Schmetterlinge imitieren ihre flucht